‘We moeten onze voetbalcultuur beschermen’: Ron Veenendaal over veiligheid bij de KNVB
- Charley Vrakking
- 30 nov
- 5 minuten om te lezen
Veiligheidszaken bij de KNVB omvatten het creëren van een veilig en prettig sportklimaat voor alle betrokkenen, zowel op als rond de velden. Dit houdt onder meer in het beschermen van scheidsrechters tegen geweld, het handhaven van de orde en veiligheid in en rondom stadions en sportparken, en het aanpakken van wangedrag door middel van regelgeving en ondersteuning van verenigingen.
Hoi Ron, je bent bij de KNVB medewerker veiligheidszaken amateurvoetbal. Waar bestaat jouw werk precies uit binnen de KNVB, op welke zaken richt jij je?
Het klopt dat ik werkzaam ben bij de KNVB als medewerker Veiligheidszaken amateurvoetbal. Inmiddels werk ik al meer dan 30 jaar bij de KNVB en heb ik daar verschillende functies gehad. Ik ben ooit (1994) begonnen als medewerker Scheidsrechterszaken in Zeist. De KNVB bestond toen nog uit 20 afdelingen en werden de hogere competities vanuit Zeist geregeld.
Na de reorganisatie bij de KNVB in 1996 werden er 9 districten gevormd en ben ik competitieleider zaalvoetbal en medewerker Scheidsrechterszaken geweest, en vervolgens landelijk competitieleider vanuit het district Midden in Nieuwegein. Daarna ben ik Hoofd Wedstrijdzaken geworden in West 2 in Rotterdam.
Ik ben drie jaar beleidsmedewerker Scheidsrechterszaken geweest in Zeist om vervolgens weer verder te gaan als Hoofd Wedstrijdzaken in Zuid 1 in Breda. Later werden de districten Zuid 1 en Zuid 2 samengevoegd tot steunpunt Zuid, gevestigd in het PSV-stadion in Eindhoven.
Aan mij werd toen de optie geboden om het thema Veiligheidszaken verder te ontwikkelen. Gezien mijn ervaring op het gebied van competitiezaken een richting die veel uitdaging biedt en heeft geleid tot mijn huidige functie als medewerker Veiligheidszaken, gericht op het amateurvoetbal.
Veiligheid
Mijn werk bij de KNVB richt zich op alles wat kan bijdragen aan “veiligheid” op de amateurvelden. Het thema veiligheid is een heel breed begrip. Om dit in te kaderen is mijn werkgebied voornamelijk gericht op het bestrijden van ongewenst gedrag op en rond het voetbalveld.
De KNVB zegt te streven naar een veilig en prettig sportklimaat. In de praktijk zien we echter regelmatig incidenten, variërend van verbaal geweld tot bedreigingen richting scheidsrechters of trainers. Hoe realistisch is dat ‘veilige sportklimaat’ eigenlijk op dit moment in het amateurvoetbal?
Je vraag of dit realistisch is, vind ik een lastige. Ik denk ook niet dat je dat zo kunt stellen. Om te komen tot een veiliger sportklimaat is een cultuurverandering nodig. In de hele samenleving zien we helaas steeds meer incidenten met wangedrag en agressie, en hierdoor zien we dit ook terug binnen het voetbal.
Een belangrijk punt is dat we het aantal incidenten op en rondom de velden moeten verlagen. Aantal incidenten in het amateurvoetbal iets gedaald | KNVB.
We moeten als voetballandschap een grens trekken en onze voetbalcultuur beschermen. Dit vraagt een extra stap van ons allemaal: van de verenigingen, trainers, bestuurders, voetballers en ouders en supporters langs de kant.
In het kader van een veilig sportklimaat heeft de KNVB bijvoorbeeld de zogeheten ‘aanpak risicoverenigingen’ ontwikkeld. Deze bestuurlijke aanpak is erop gericht om verenigingen waar zich herhaaldelijk incidenten voordoen (weer) een veilige plek te laten zijn voor iedereen die geniet van het voetbal.
Dit is één van de focuspunten van “De impuls Sportiviteit en Respect”. Dit programma behelst 20 punten waaraan het amateurvoetbal werkt om deze cultuurverandering nog nadrukkelijker op gang te brengen.
In sommige recente incidenten, denk aan Schalkwijk of vorig seizoen met Elinkwijk, lijkt er verschil te zitten in hoe snel en streng wordt opgetreden. Hoe wordt bepaald wanneer een speler, trainer of club geschorst of juist vrijgesproken wordt? En hoe waarborgt de KNVB dat dit eerlijk en eenduidig gebeurt?
Goede vraag. De KNVB is best een complexe organisatie. De kern van dit antwoord zit in het feit dat de KNVB bestaat uit een wetgevende kant, een bestuurlijke kant en een tuchtrechtelijke kant: de trias politica van de KNVB.
Binnen de KNVB zijn de tuchtrechtelijke organen onafhankelijk! Bestuurders en beleidsmakers hebben geen invloed op de uitspraak van tuchtzaken. Dat is bewust zo ingericht om eerlijkheid en integriteit te waarborgen.
Ik merk vaak dat er veel discussie is over de verschillende uitspraken die gedaan worden door de tuchtorganen. Uiteraard heeft iedere betrokkene zijn eigen kijk en beleving op incidenten. Het is aan de aanklager om van al die meningen een goede uitspraak te doen op basis van deze verschillende verklaringen. Ik geef het je te doen.
Ik zou willen voorstellen om hier niet op individuele zaken in te gaan, maar om de tuchtafdeling van de KNVB eens nadere uitleg te laten geven over hoe het tuchtsysteem werkt binnen het amateurvoetbal. Mooi punt voor een volgende nieuwsbrief?
Ook onder scheidsrechters is er onvrede. Sommigen geven aan dat ze weinig terugkoppeling krijgen of dat de communicatie vanuit de KNVB stroef verloopt. Herkent de KNVB dit beeld? En waar ligt volgens jou de oorzaak? Is het een kwestie van personeelstekort, of is het systeem te log geworden?
Binnen een organisatie met zoveel KNVB-scheidsrechters kunnen er altijd wel zaken zijn waar men ontevreden over is. Binnen de KNVB is arbitrage een belangrijk thema. Zoals eerder gezegd richt ik me op veiligheid op de voetbalvelden.
Misschien flauw, maar ook hier lijkt het mij goed om deze afdeling Arbitrage eens te vragen hoe en waaraan men werkt binnen de KNVB.
Blijft de vraag, waarom is de KNVB niet transparanter richting buitenwereld over hoe dit soort zaken beoordeeld worden en welke overwegingen aan een strafmaat of uitspraak ten grondslag liggen? Zou meer openheid hier niet juist zorgen voor begrip, vertrouwen en duidelijkheid bij clubs, spelers en supporters?
Ik ben het met je eens, maar de hoofdreden is de privacy van speler en/of vereniging. De KNVB communiceert rechtstreeks met betrokkenen en/of beschuldigden. De overwegingen worden benoemd in de uitspraak richting de beschuldigde speler of vereniging, en niet richting de “buitenwereld”.
Het is aan de vereniging zelf wat zij daarvan naar buiten brengen. Daarbij komt dan weer de eigen mening/beleving in relatie tot de uitspraak.
Vanuit de KNVB kunnen we meer duidelijkheid geven middels uitleg van de verschillende procedures en processen. Het is juist de eigen beleving en interpretatie die leidt tot dit onbegrip. Hier komt duidelijk het verschil naar voren tussen eigen beleving en het oordeel van bijvoorbeeld de (onafhankelijke) tuchtorganen, verenigingsbelang versus algemeen belang.
Als KNVB besteden we veel, of in elk geval steeds meer, aandacht aan het uitleggen van procedures — van tuchtrecht tot en met bestuurlijke maatregelen. Met mails naar de betrokkenen, protocollen en ook bijgaande folder, inclusief voorbeelden van tuchtrechtelijke sancties.
Keerzijde is inderdaad dat we in individuele gevallen minder open kunnen zijn dan men gewend is van het betaald voetbal. Daarin moeten we de amateurvoetballer meer beschermen en als bond is het ook niet ons doel om verenigingen publiekelijk voor de bus te gooien.
Links:
Opmerkingen