In gesprek met trainer Rik Klement(Graveland)

Na drie seizoenen vol emotie, strijd, groei en een kampioenschap heeft Rik Klement besloten dat dit zijn laatste voetbaljaar bij ’s-Graveland wordt. Een keuze die menigeen zal verrassen, want onder zijn leiding groeide de ploeg uit tot een stabiele, herkenbare en fitte derdeklasser. Voordat hij na de zomer aan een nieuw avontuur begint, blikt hij met ons terug op een periode waarin hij zichzelf, de selectie én de club verder zag ontwikkelen. Een open en eerlijk gesprek over trots, ambities en wat ’s-Graveland volgens hem zo bijzonder maakt.

Rik, je stopt na drie mooie seizoenen bij ’s-Graveland. Hoe kijk je terug op je periode hier, zowel sportief als persoonlijk?

Ik kijk terug op drie geweldige seizoenen bij ’s-Graveland, hoewel de laatste pas net op gang gekomen is uiteraard. Persoonlijk heb ik mezelf vanaf dag één welkom gevoeld. Het is een warme club met veel betrokken vrijwilligers waarbij randzaken prima geregeld zijn. Ik heb een enorm fijne samenwerking met de gehele staf. Sportief is het natuurlijk ook een erg mooie periode. Om in je eerste jaar gelijk kampioen te mogen worden is en blijft bijzonder en was een meer dan geweldige prestatie van ons allemaal. Wel was het aan het begin flink schakelen. Van 4e divisie Hoogland naar 4e klasse was nogal een stap, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad. Afgelopen seizoen was pittig, maar als je dan je groep week in, week uit er vol voor ziet gaan dan ben ik zo ongelooflijk trots op het lijfsbehoud. Uiteraard willen we dat ook dit jaar in een wat eerder stadium bereiken en we zijn goed op weg!

In drie jaar werd er niet alleen goed gevoetbald, er kwam ook een kampioenschap. Hoe heb je dat ervaren, kijk nog eens kort terug op dat seizoen?

Kijkend naar het kampioensjaar zaten we echt in een hele zware poule met veel Amsterdamse clubs. Daarnaast een aantal mooie derby’s. We wonnen elke derby dat seizoen, waarbij zeker de thuiswedstrijd tegen Altius een hele speciale was met een 6-4 uitslag. Het werd nog even spannend aan het einde van het seizoen, maar de winst in de kampioenswedstrijd tegen ASV thuis was een geweldige dag.

Je bent in die periode als trainer ook weer gegroeid. Merk je dat je situaties nu anders of sneller beoordeelt dan drie jaar geleden?

Ik ben begonnen omdat ik enorm geloofde in hun verhaal: met eigen jongens stappen maken. En mooie stappen hebben we gemaakt. Mijn benadering en verwachting qua voetbal was voor velen nieuw. Maar doordat de groep enorm leergierig was (en is), hebben we dit heel gedegen kunnen doen. Zoals ik wel aangaf, was het qua niveau schakelen. Ik heb vanaf dag één de lat hoog gelegd en vooral in trainingen de oefeningen aangepast om aan te sluiten bij het niveau van de groep. Ik kan van alles willen, maar het moet wel reëel zijn en daar heb ik zelf ook echt weer van geleerd. Gelukkig heb ik in René Wijnsma een geweldige assistent die meedenkt en waar nodig op dit soort dingen wijst.

Dit seizoen draait de ploeg tot op heden prima in de derde klasse. Dat maakt je vertrek voor sommigen misschien verrassend. Wanneer begon bij jou het gevoel dat je toe bent aan een nieuwe uitdaging? Veel trainers zeggen vaak dat je na een paar seizoenen tegen een grens aanloopt. Voelde dat voor jou ook zo, of is het vooral ambitie en nieuwe energie?

Meestal rond deze tijd gaan trainers en clubs nadenken over de toekomst. Waarom zou ik weggaan als je ergens zo op je plek zit? Uiteindelijk heb je als trainer een visie op voetbal en merk ik dat ik binnen de club een beetje aan de max begin te raken qua mogelijkheden met de groep. Dat is niet erg, sterker nog: dat is de cultuur die de club echt moet behouden, het met “eigen” jongens doen. Maar mijn trainershart wil meer en dan moet je rationeel zijn, hoe lastig ook. Afgelopen weken daar diverse gesprekken binnen de club over gevoerd en gelukkig is er veel begrip. Daarbij is er zeker nog ambitie van mijn kant, dus dan is het tijd om keuzes te maken.

Wat is je ambitie als trainer en waar let je op bij het kiezen van een nieuwe club? Speelstijl, cultuur, jeugd, clubvisie?

Mijn volgende stap zal denk ik twee uitgangspunten hebben. Enerzijds zal er vanuit de club een verhaal moeten liggen dat bij mij past en waar ik in geloof. Daarnaast wil ik met een groep werken die er vol voor wil gaan. Zoals altijd met oog voor jeugd en de brede selectie. Een club waar ambitie, plezier en een gezonde clubcultuur hand in hand gaan. Ik ben best veeleisend naar spelers, staf en club, maar heb bewezen daar ook mooie dingen voor terug te kunnen geven.

Tot slot: het seizoen is nog lang niet klaar. Wat wil je dit seizoen nog bereiken voordat je aan een nieuw avontuur begint en hoe kijk jij straks als je de voordeur dichttrekt terug op de voetbalvereniging ’s-Graveland?

Eerst nog de focus op de komende zeven maanden. We zijn goed begonnen en ook al is de groep wat smal dit seizoen, de koppen staan uitstekend. De laatste weken wel wat puzzelen, maar de wedstrijd tegen Olympia afgelopen weekend heeft bewezen dat we tot veel in staat zijn. Als ik straks eind mei de deur dichttrek, zal dat met een grote glimlach en veel tevredenheid zijn. En ik zal ook zeker met heel veel plezier nog terugkomen op momenten dat het kan. Ik wil afsluiten met een groot compliment naar mijn staf en betrokkenen de afgelopen periode. Ik zal vooral met trots terugkijken. We hebben echt wat neergezet de afgelopen seizoenen en ’s-Graveland staat meer dan terecht er goed op in de regio.

Rik dank voor dit mooie gesprek!