Bob van Ruitenbeek (SV Achterveld) – Speler aan het woord

Op zijn zeventiende stapte hij zonder enige schroom het eerste elftal van SV Achterveld binnen. Jong, gretig, en met de uitstraling van iemand die precies wist waar hij thuishoort, op het veld, tussen de mannen. Niet veel later verruilde Bob van Ruitenbeek het vertrouwde clubhuis voor een nieuw avontuur bij Valleivogels in Scherpenzeel. Een stap omhoog, naar een omgeving waar het tempo hoger lag, de duels harder waren en elke training voelde alsof er een plek veroverd moest worden. Daar leerde hij winnen, verliezen, en vooral, weerbaar zijn.

Twee jaar na zijn vertrek keerde hij terug op het Achterveldse gras. Weer thuis en meteen schreef hij mee aan een historisch hoofdstuk, de promotie naar de derde klasse. Een prestatie waar de hele club nog met trots over napraat.

Hoe kijkt Bob terug op zijn tijd in Scherpenzeel? Wat heeft dat avontuur hem gebracht, en hoe staat hij er nu voor?

We spraken hem deze week.

Hoi Bob, je vertrok op jonge leeftijd van Achterveld naar Valleivogels. Waar was je destijds naar op zoek en waarom koos je toen specifiek voor Valleivogels?

"Op dat moment zocht ik meer speelminuten en plezier in het voetbal. Bij Achterveld belandde ik op de bank en ik vond dat er weinig aansluiting was van jeugd en jonge spelers naar de senioren. Ik had al vaker contact met Valleivogels en wilde de uitdaging aangaan om in de tweede klasse te spelen. De club is net als Achterveld een gezellige dorpsvereniging en had veel ambities. Het laatste seizoen haalden we ook de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse."

Na twee seizoenen keerde je alweer terug naar Achterveld. Wat was voor jou de reden om terug te keren? Had je bij Valleivogels toch niet gevonden waar je op had gehoopt?

"Waar ik het eerste seizoen bij Valleivogels in de basis startte, werd dat het tweede seizoen minder. Toen viel ik weer in hetzelfde riedeltje want ik wilde gewoon spelen. Ondanks dat ik het echt nog wel naar mijn zin had bij Valleivogels was de stap naar Achterveld toen logisch en daar werd ik vaste basisspeler. Al met al misschien te vroeg om op die leeftijd al bij Achterveld weg te gaan, maar ik heb daar heel veel geleerd."

Je bent nu twee seizoenen terug en die periode kun je succesvol noemen. Vorig seizoen werden jullie kampioen. Hoe heb jij dat kampioenschap beleefd en heb je toen alle wedstrijden gespeeld?

"Vorig seizoen heb ik maximaal tien wedstrijden kunnen meedoen door blessures. Gelukkig kon ik de tweede seizoenshelft wel alles spelen. Door de laatste periode te pakken en twee na competitierondes te winnen zijn we gepromoveerd naar de derde klasse. We draaiden een redelijk seizoen, maar we begonnen er pas echt in te geloven na de winterstop, dat het dan zo uitpakt was heel mooi, alles klopte. De wedstrijd tegen Altius is onvergetelijk, staat op Youtube aanrader! Van het feestje na afloop weet ik weinig meer van."

Op dit moment kamp je met blessureleed. Wat heb je precies en wanneer verwacht je weer inzetbaar te zijn?

"Tegen Laren kreeg ik een sliding op mijn enkel die dubbel klapte. Het bleek te gaan om enkelband/syndesmose letsel, waardoor ik weer twee maanden niet mag voetballen. Ik mag de tweede seizoenshelft gelukkig wel weer voetballen."

Je hebt van dichtbij het ontslag van jullie trainer meegemaakt. Was de chemie volgens jou echt uitgewerkt of viel dat mee en had hij van jou mogen aanblijven? En was dit besluit vooral een keuze van het bestuur of speelde de spelersgroep ook een rol?

"Zelf had ik het liever anders gezien. Door Arthur zijn strijdplan zijn we uiteindelijk wel gepromoveerd vorig seizoen. Als hij er dan op het vervolg van het seizoen al na een paar maanden uit moet is dat zuur. Hij is zo prestatiegericht en gedreven, dat was de club afgelopen jaren niet gewend. Er zijn dingen gebeurd waar ik als speler geen invloed op heb. Het is een besluit geweest van het bestuur en ik weet niet precies wat alle meningen waren van de gehele selectie. Ik gun Arthur snel een nieuwe club."

In ieder geval moeten jullie nu verder, zo werkt het nu eenmaal in de voetballerij. Wie neemt op dit moment de honneurs waar? Gaat Achterveld actief op zoek naar een nieuwe trainer of zingen jullie het seizoen op deze manier uit?

"Op dit moment gaan we door met de assistent-trainers die er altijd al bij geweest zijn. Voor volgend seizoen wordt er natuurlijk een nieuwe trainer gezocht en daarvoor wellicht al een interim-coach. Ik hoop dat de club op korte termijn een geschikte persoon kan vinden. Dus bij deze een oproep!"

Met twee overwinningen en zeven nederlagen verloopt het seizoen nog niet zoals gehoopt. Is de Derde Klasse momenteel net iets te hoog gegrepen voor jullie selectie, of heeft het meer te maken met blessures en pech?

"Ik vind niet dat we onder doen aan de middenmoot van de derde klasse. Gezien de uitslagen verliezen we vier keer met een doelpunt verschil. Het klinkt cliché maar het geluk staat nog niet aan onze kant. We hebben de kwaliteiten, maar ik denk dat de breedte van de selectie vaak een probleem is, vooral aanvallend. En dat er inderdaad wel een aantal blessures zijn of jongens die langzamerhand weer fit moeten worden."

Verwacht jij dat we in de tweede seizoenshelft een sterker Achterveld gaan zien dat zich zeker weet te handhaven in de Derde Klasse?

"Ik verwacht dat er een ommekeer komt. Meer geluk aan onze kant en de gehele selectie weer fit. Achterveld hoort in de derde klasse en ik wil simpelweg niet meer in de vierde klasse voetballen. Dat is volgens mij ook het belangrijkste doel voor de club handhaven op dit niveau. Het oudste jeugdelftal is nu de O17-1 dus de aansluiting van spelers duurt nog even. We zijn een kleine club. Door in deze klasse te blijven spelen blijft de vereniging aantrekkelijk voor spelers uit de regio. Dat zagen we ook deze zomerstop."

Tot slot, hoe kijk jij naar je eigen toekomst? Zijn er nog persoonlijke ambities om op termijn een stap hogerop te maken of blijf je voorlopig gewoon lekker bij Achterveld spelen?

"Voorlopig blijf ik gewoon lekker bij Achterveld. Ik heb gemerkt dat ik liever in het dorp voetbal waar je de mensen kent en waar ik met mijn vrienden speel, dan ergens verderop een klasse hoger. Maar zeg nooit nooit."

Bob dank dat je ons even te woord hebt willen staan en dat je weer snel op het veld mag staan en belangrijk bent voor je club!