Vader en zoon in één team

Afgelopen zaterdag gebeurde het bij Wasmeer, een moment dat je in het amateurvoetbal maar zelden ziet, maar dat voor altijd een plek krijgt in de herinneringen. Barry van der Meer, jarenlang de betrouwbare sluitpost van het eerste elftal en inmiddels 45 jaar, speelt tegenwoordig zijn wedstrijden op een lager niveau in een hecht vriendenteam. Zijn actieve tijd in Wasmeer 1 leek achter hem te liggen, mooi afgesloten en gevuld met talloze herinneringen. Toch is Barry altijd iemand gebleven die zijn club nooit laat vallen. Trainers Adema en Donker weten dat als de nood echt hoog is, ze op hem kunnen rekenen.

En die nood was er afgelopen zaterdag.

Donderdag na de laatste training werd Barry gevraagd/ gepolst of hij beschikbaar wilde zijn voor het duel met Hooglanderveen daar zowel hun 1e als 2e doelman vanwege blessures niet konden spelen .

Zijn antwoord was even simpel als kenmerkend: “Natuurlijk, als jullie me nodig hebben, sta ik er.”

Nu is dat niet zo uniek in het amateurvoetbal om een iets oudere doelman(4o+) te vragen om beschikbaar te zijn.

Nee, wat het die dag uiteindelijk uniek maakte is dat hij samen met zijn 19-jarige zoon Dinand op het wedstrijdformulier bij Wasmeer 1 stond!

Vader als reservedoelman, zoon strijdend in het veld. Een uniek moment dat Barry met trots koestert en dat voor Dinand een geweldige ervaring moet zijn geweest samen met zijn vader op pad voor Wasmeer 1.

Het is het soort verhaal dat precies laat zien waarom het amateurvoetbal zo’n mooie wereld is, onverwachte momenten, generaties die elkaar ontmoeten en trots die diep gaat.

Uiteraard zochten wij Dinand van der Meer even op en stelden hem gelijk meerdere vragen!

Hoi Dinand, is dit je eerste seizoen in het eerste van Wasmeer, of viel je vorig seizoen ook al in?

Dit is mijn tweede seizoen in het eerste. Vorig seizoen mocht ik één keer invallen tegen Nederhorst.

Vanuit welk team ben je doorgeschoven, de O23 of O19?

Ik ben doorgeschoven vanuit de O23-1.

Zit je nu definitief bij de selectie, en merk je dat je een vaste kracht wordt?

Ik zit momenteel niet vast bij het eerste. Wel merk ik dat ik in de momenten dat ik mee mag, van waarde kan zijn vooral met het maken van doelpunten.

Welke positie speel je precies?

Ik speel als links- of rechtsbuiten.

Hoe zou je jezelf omschrijven als speler?

Ik heb een neusje voor de goal en sta vaak op de goede plek. Als ik eenmaal op gang ben op links of rechts, heb ik een goede versnelling om de bal daarna voor te geven.

Van wie leer je op dit moment het meest, en bij wie klop je aan als je advies nodig hebt?

Ik leer het meeste van de trainers van zowel de O23 als het eerste. De trainingen zijn goed verzorgd en gericht op de wedstrijden op zaterdag. Met Kevin van Kippersluis als trainer leer je sowieso veel door zijn ervaring als speler.

Afgelopen zaterdag ging je vader mee als reservedoelman. Wanneer hoorde je dat, en waarom ging hij mee?

Ik hoorde donderdag van mijn vader zelf dat hij mee zou gaan. Ik startte in de basis, en hij vertelde dat hij op de bank zat. We grapten nog dat hij moest pushen om te mogen starten, maar hij gaf de jongere keeper voorrang. De eerste en tweede keeper konden niet meedoen door blessures, dus mijn keeper van de O23 ging mee net als mijn vader.

8. Speelt je vader zelf nog actief voetbal, en in welk team?

Ja, mijn vader speelt nog actief. Al heeft hij natuurlijk wat ouderdomspijntjes, haha. Hij is beschikbaar voor het eerste en gaat mee wanneer dat nodig is.

Hoe vond je het om samen met je vader in één team te zitten?

Ik vind het heel erg leuk om samen met mijn vader te spelen. Bij het tweede hebben we al een keer samen op het veld gestaan. Ik hoop dat het ooit nog een keer kan bij het eerste.

Blijft het bij één keer, of zit hij komende zaterdag weer bij de selectie?

Ik denk dat het zeker nog een keer kan gebeuren dat we samen bij de selectie zitten.

Hoe kijk je terug op deze bijzondere gebeurtenis, vader en zoon samen in een selectie?

Ik vind het natuurlijk erg leuk. Zoals ik al zei hoop ik dat we ook echt een keer samen in het veld staan. Het is speciaal dat dit nog gebeurt, gezien het leeftijdsverschil. Het is ook wel een beetje gek dat je tussen allemaal gasten van 20–25 jaar zit met je vader erbij. Maar ik ben trots op hem dat hij het nog volhoudt.