Joost Schepers - REFdirect.nl scheidsrechter aan het woord.

Ook in de week van de scheidsrechter togen onze donateur scheidsrechters onder barre omstandigheden de wei weer in om hun wedstrijd in goede banen te leiden.

En net als iedere week volgen wij één van deze donateur scheidsrechter tijdens hun voetbalmiddag.

Ditmaal vroegen wij aan Joost Schepers om zijn voetbalmiddag te beschrijven daar hij de leidsman was bij Amsvorde-De Posthoorn, twee donateur clubs van VMN en een Amersfoortse stads kraker.

Hoi Joost, hoe is jou middag verlopen?

Allereerst het ontvangst, eigenlijk zoals het hoort. Ik werd dan ook netjes ontvangen, ik was rond 13.20 op de club, onder het genot van een frisdrankje werd ik bijgepraat over de situatie van Amsvorde en hoe de wijk eruit komt te zien. Altijd leuk die verhalen over de verschillende clubs. Rond 13.40 werd het tijd om richting de kleedkamer te gaan.

Om 13.55 werd het dan ook de hoogste tijd om de regen te gaan trotseren en het veld op te gaan, we waren uitgeweken naar een kunstgrasveld. Gezien de regen was het grasveld niet meer in de beste staat. Dan over het kunstgras, dat lag er nog niet al te lang. Op het veld spreek ik altijd kort de trainers, wat ik van hen verwacht en hoe de manier van fluiten.

Eenmaal weer aangekomen in de kleedkamer samen met de assistenten gaf ik hen de instructies, om de samenwerking het beste voort te zetten. Net voordat ik naar buiten wilde gaan kwam de assistent scheidsrechter van Posthoorn met een presentje want het is de week van de scheidsrechter. Enorm attent!

Het is zover 14.32 uur, het veld op, deze keer werd de aftrap verricht door de pupil van de week. En uiteraard volgde er een mooie goal. De klok gaf 14.35 uur aan, de echte aftrap kon aanvangen.

Dan de wedstrijd, een wedstrijd die de naam "Derby" eer aan doet. Blijft jammer om te zien hoe publiek een aandeel kan hebben aan een wedstrijd. Een slordige eerste helft met veel onnodige, onbesuisde en lompe overtredingen die van beide kanten niet door de beugel konden.

We gingen rusten met een 0-0 stand. In de rust het nieuws meegekregen dat collega scheidsrechter Johan Jensch de wedstrijd SV Zeist-Nieuw Utrecht moest staken door een kuitblessure! Johan, heel veel sterkte, hopelijk ben je snel weer terug op de velden!

De tweede helft werd het voetbal wel een stuk beter en kwalitatiever. Al snel stond er 2-0 op het scorebord, hoe snel er 2-0 op stond, hoe sneller de 2-2 al op het scorebord verscheen. Altijd leuk om te zien dat trainers helemaal in de wedstrijd opgaan, echter wel altijd jammer om te zien dat de emoties vaak de overhand nemen.

Toen volgde het laatste fluitsignaal (3-2), en was het tijd om lekker weer iets warmer aan te doen. Toch nog even het volgende. Of je het nou wel of niet eens bent met een scheidsrechter, zijn opmerkingen zoals "Je bent een triest ventje" totaal onnodig en al helemaal als supporter.

Na de wedstrijd nog even kort richting de bestuurskamer, onder het genot van een drankje spraken we dan ook even kort na over de wedstrijd, toen was het weer tijd om de regen te trotseren, maar dan op weg huiswaarts.

Ondanks de beladen wedstrijd, toch met een tevreden en goed gevoel naar huis!