THE GOAT!!

Klopt, hij staat niet in het sterrenteam!

Het was al bij velen opgevallen, de apps en mails kwamen binnen! Niet dreigend, maar vooral verbaasd. “Hoeveel moet hij er nog meer maken om erin te staan?” Dat soort werk.

Deze GOAT heeft deze week een status apart.

DAS Phantom, Ramon de Kruyf (FZO)

Sommige spelers zijn simpelweg niet in woorden te vatten. Ramon de Kruyf is er zo eentje. Hij staat niet eens in ons sterrenteam, en dat is misschien jammer, maar sommige sterren moet je niet tussen de rest zetten die zet je op zijn tijd apart, midden in de etalage, compleet met fluwelen spotlight, want deze man komt van een andere voetbalplaneet.

Ramon miste doodleuk de eerste twee competitiewedstrijden. Geen blessure, geen schorsing… gewoon vakantie. Terwijl de rest van de ploeg zwoegde, zat hij waarschijnlijk aan een zwembad. Cocktail in de ene hand, doelpuntenplan in de andere. Zijn trainer? Een mix van lichte paniek en stille hoop dat hij snel terug zou komen.

Gelukkig voor heel FZO kwam hij terug. En hoe!

In vijf gespeelde competitiewedstrijden staat hij al op 14 doelpunten. Veertien! Dat zijn cijfers die scoreborden spontaan doen knipperen. Afgelopen weekend alleen al, zes treffers in één wedstrijd. We herhalen: zes. Alles wat hij raakte ging het net in. Links, rechts, binnenkant voet, buitenkant voet, knie, heup, wreef waarschijnlijk zelfs een lichaamsdeel dat fysiotherapeuten nog moeten ontdekken. De bal luistert alleen nog naar hem, alsof eerder is afgesproken wie de hiërarchie bepaalt.

Bij nummer vier had hij zelfs tijd om te glimlachen. Niet verbaasd, maar vooral: "Oh ja, dit is mijn hobby. "Verdedigers krijgen slapeloze nachten, keepers dromen in paniekflarden van das Phantom, nummer 9 in het blauw-witte shirt.

Ramon is niet alleen een doelpuntenmachine, hij is een fenomeen. Een levende legende in wording. Een speler die wedstrijden niet meespeelt, maar herschrijft. Een spits die ruikt waar de bal valt voordat verdedigers nog begrijpen dat er gevaar dreigt. Hij schiet niet, hij voltooit. Hij scoort niet, hij beslist.

En zelfs een vakantie kon hem niet stoppen. In het Zeister bos mag men alvast nadenken over een standbeeld. Liefst met ingebouwde teller die blijft doorlopen.

Conclusie; Ramon de Kruyf is meer dan een speler. Hij is spektakel. Hij is zekerheid. Hij tilt wedstrijden van goed naar legendarisch.

En dit seizoen? Dat lijkt de Gouden Schoen niets meer dan een administratieve formaliteit.