8e Marks Facilitaire Dienstverlening Sterrenteam

Daar zijn we weer met een nieuw sterrenteam! Er waren dit weekend meer nieuwe sterren dan vallende bladeren, maar toen alle rapporten eindelijk binnen waren, bleek al snel dat vooral de aanvallers schitterden. Onze rapporteurs hadden hun verrekijkers deze week namelijk stevig gericht op het eindstation van het voetbalspel, de afmakers.

Dat maakte de taak van onze huidige bondscoach er niet bepaald makkelijker op. Want ja, welke voorhoedespelers mogen starten… en wie moet tot minstens de rust de sterrenbank warmhouden? Geen eenvoudige klus.

En alsof dat nog niet genoeg is, in een week waarin we werden overspoeld met trainers die een nieuw avontuur zoeken en besturen die een ander gezicht voor de groep willen, kondigt ook onze eigen VMN-bondscoach zijn vertrek aan. Door drukke werkzaamheden en een nieuwe woonomgeving heeft hij besloten na dit seizoen te stoppen.

Maar wat hebben wij als VMN eigenlijk te bieden aan onze nieuwe bondscoach?

Nou, hou je vast:

Je zondagsrust kun je vaarwel zeggen.

Gemiddeld vijf paracetamol per weekend.

Een hoofdpijndossier dat al jaren in de Champions League speelt.

Dinsdagochtend 43 redelijk dreigende appjes met de vraag waarom “hij” er niet in staat.

Heel soms zelfs een thuisbezoek voor extra uitleg.

En wat zetten wij daar als bestuur tegenover?

Een prettige werkomgeving.

Hahahaha…

Maar goed deze week maar liefst 16 sterren! Zoals gezegd, vier van hen krijgen na intern overleg met de staf even wat extra rust. Zij mogen in de tweede helft gaan schitteren, precies zoals ze afgelopen zaterdag al deden.

We spelen deze week in een 3-4-3-opstelling, en die ziet er als volgt uit…

Op doel.

Aron van den Berg (Aurora)

Aron is de enige keeper in de regio die een fout van vorige week omzet in een meesterprestatie deze week. Zijn cruciale reddingen waren zo goed dat zelfs de tegenstander er even door werd stilgezet. Hij straalt rust uit en geeft zijn verdediging het vertrouwen dat alles onder controle is, zelfs als dat niet altijd zo is. Aron leest de aanvallen uitstekend, anticipeert slim en staat steeds op het juiste moment op de juiste plek. Met andere woorden, hij is de professor van de zestien en een echte zekerheid voor het team.

 Achterhoede:

Zoals al in de intro vermeld, er werden niet bepaald veel verdedigers aangedragen. Sterker nog, we hebben zelfs moeten schuiven met middenvelders gelukkig van het soort dat het spel als geen ander kan lezen. Echte sterren dus, want zij die meerdere posities kunnen invullen, stralen… overal.

Deze veelzijdige klasbakken vormen onze achterhoede:

v.r.n.l.

Jos Swaray (Jonathan)

Jos was zaterdag weer overal te vinden. Hij blijft maar gaan, ruimtes openen, gaten dichtlopen, ballen opeisen en het team voortdurend in beweging houden. En alsof dat nog niet genoeg was, schoot hij zelf de 2-0 binnen. Een doelpunt dat de deur naar de nacompetitie écht openzette. Zijn manier van spelen is simpel maar doeltreffend, altijd in dienst van het team, altijd de juiste meters maken en precies weten waar hij moet zijn. hij laat zien dat hard werken, slimme keuzes en het gevoel voor het spel perfect kunnen samenkomen.

Tijn van Heertum (Odysseus’91)

Sinds zijn terugkeer in de verdediging straalt Tijn een enorme rust en overzicht uit. Hij wint werkelijk elk kopduel soms lijkt het alsof zelfs de mensen in de dug-out moeten oppassen als ze opstaan. Zijn loopactie door het hele veld om een penalty te forceren was zó sterk dat de tegenstander er nog steeds niet helemaal van bijgekomen is. Tijn kiest zijn momenten met zorg. Elke stap vooruit is bewust, elke tackle zit technisch precies goed. Als verdediger met lef, inzicht en controle is hij een luxe voor dit elftal.

Robin Notenboom (FC Driebergen)Aanvoerder

Robin is de definitie van onmisbaar. Hij is het cement tussen de stenen, de stille kracht die je pas écht mist zodra hij een minuut te laat is. Altijd in dienst van het team, altijd de eerste die gaten dicht, lijnen bewaakt en het ritme bewaart. Zijn spel straalt controle, overzicht en betrouwbaarheid uit. Robin houdt het middenveld in balans, zorgt dat iedereen om hem heen beter kan voetballen en blijft daarbij ook nog eens vriendelijk én onverwoestbaar. Een speler die je in elk elftal wil hebben en nooit kwijt wil raken. En iedereen zal zien dat hij in dit sterrenteam ook schittert in de achterhoede!

Middenveld:

Op het middenveld had de bondscoach wat meer keuze, al betrof het vooral aanvallende middenvelders of beter gezegd: naar achter geschoven aanvallers. Maar hoe meer druk we vooruit zetten, hoe minder spanning er op onze achterhoede staat.

De middenlinie bestaat v.r.n.l. uit:

Peter van Hooft (VVZ’49)

Peter speelde vandaag op het middenveld en liet zien dat hij ook daar van grote waarde kan zijn. Waar Peter normaal een beetje een stille jongen is, liet hij zaterdag zijn voeten spreken. Eerst stuurde hij met werkelijk een geweldige steekbal Rick Burgman weg. Een assist op de 2-0 die de handen op elkaar kreeg. In de 2e helft bekroonde hij zijn uitstekende wedstrijd met een bekeken doelpunt. De periodetitel werd binnen geharkt. Het hele team verdiende een ster, maar Peter in het bijzonder.

Moreno de Joode (Kockengen)

Moreno kreeg een nieuwe rol en functioneerde meteen alsof hij die al jaren speelde. Coachend, rustig, positief hij klinkt soms meer als een teampsycholoog dan als een middenvelder. Zijn twee goals waren het resultaat van inzicht, positionering en koelbloedigheid. Hij heeft die stille intelligentie die je alleen ziet bij spelers die het spel begrijpen voordat de bal daar is. Hij is de metronoom én de geweten van het team.

Joeri de Caes (EDO)

Zijn doelpunt via de onderkant van de lat was het soort moment waarop iedereen langs de lijn even rechtop gaat staan. Hij speelde met zoveel overtuiging dat je voelde, vandaag is hij niet te stoppen. Zijn snelheid, zijn durf en het gemak waarmee hij acties maakt, gaven het elftal telkens weer een impuls. Zijn bewegingen naar binnen waren dreigend, zijn keuzes scherp en elke keer dat hij de bal kreeg, gebeurde er iets. Het is daarom geen verrassing dat hij door EDO werd uitgeroepen tot Kippegie van the Match en volledig terecht. Hij speelde simpelweg een fantastische wedstrijd.

Aran van Boxtel (TOV)

Aran speelde als een vleugelaanvaller met het overzicht van een luchtverkeersleider. Zijn drie assists waren geen toeval. Alles was berekend, bewust en vooral, team-first. Hij had makkelijk voor eigen succes kunnen gaan, maar verkoos de perfecte keuze. Aran ziet passinglijnen die supporters pas twee seconden later ontdekken. Hij speelt voetbal als een puzzel die hij al opgelost heeft.

Voorhoede:

Zoals gezegd kwam er een arsenaal aan voorhoedespelers binnen. Het was lastig kiezen, want op basis van hun spel hadden ze eigenlijk allemaal moeten starten maar zo werkt voetbal helaas niet. Vroeggguhh, heél vroegguhhh, speelden clubs nog met vijf aanvallers, maar dat is inmiddels pure prehistorie. De eerste helft starten deze drie,

v.r.n.l.

Iwan Mooibroek (ASC Nieuwland)

Niet helemaal fit? Klein beetje last? Iwan lacht daarom. Hij speelt alsof blessures hem alleen maar scherper maken. Drie goals, perfecte balbehandeling, slimme passes en kopduels hij was het complete pakket. Deze goalgetter verwerkt elke bal alsof hij een vakman is die hout bewerkt. Rustig, precies, en altijd met een meesterlijk eindresultaat. Een spits die met hoofd én voeten denkt.

Sil van Musscher( De Posthoorn)

Hij was opnieuw de motor achter de aanval van De Posthoorn. Vorige week speelde hij al een geweldige wedstrijd en deze week bewees hij dat het geen toevalstreffer was. Ondanks een tik op zijn enkel tijdens de training  waar menig speler even voor zou passen,  stond Sil er gewoon. En hoe! Hij liep, stuurde, jaagde en zette met zijn energie de hele voorhoede in beweging. Alsof iemand een turbo had aangezet. Zijn spel was bij vlagen simpelweg werelds. Overal aanwezig, balvast, duelkrachtig en steeds de juiste keuze aan de bal. Het soort speler waar je als team van gaat draaien.

Ahmed el Wahy(AH’78)

Bewees opnieuw waarom hij dit seizoen dé sterkhouder van AH’78 is. Drie keer scoren in een ploeg die lekker draait is knap, maar drie keer scoren terwijl het team juist door een moeilijke fase gaat, is pure klasse. Ahmed staat op wanneer het moeilijk wordt, hij sleurt, scoort en trekt de hele ploeg met zich mee. Dit seizoen is hij niet zomaar belangrijk, hij is de man waar iedereen zich aan optrekt de stille leider én de ster van het strijdperk.

Sterrenbank:

Zoals gezegd, ze hadden allemaal in de aanval opgesteld kunnen en misschien moeten worden. Maar zonder achterhoede spelen had in dit geval gekund maar dan gaat dit sterrenteam voor de buitenwereld als arrogant door het voetballeven van moet je ze horen, WZDBWZST8. ;-)

Ryan de Jong (Hees)

Ryan stond op 10 en ontpopte zich als de regisseur van de eerste overwinning van Hees. Zijn openingstreffer gaf het team exact wat het nodig had: vertrouwen, energie en richting. Hij combineert inzicht met lef. Zijn keuzes zijn doordacht en zijn uitvoering is overtuigend hij speelt alsof hij de regie áchter de wedstrijd in handen heeft. Een terechte ster.

Jelle de Wit (Kamerik)

Drie doelpunten in één wedstrijd dat is geen vorm, dat is een statement. Jelle stond altijd op de juiste plek, pakte elke kans mee en liet de keeper denken dat hij tegen een Hollywood-remake van Bergkamp stond. Jelle beweegt alsof hij toegang heeft tot een mini-satelliet die hem precies vertelt waar de bal gaat vallen. En als hij scoort, kijkt hij erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Brent Oomen (Maarssen)

Brent is de snelle, sluwe flankspeler die altijd opduikt wanneer het pijn doet voor de tegenstander. Twee goals, een penalty die hij zelf koel binnenschiet het is bijna voorspelbaar geworden. Maar geen verdediger kan hem lezen. Zijn versnellingen en runs zijn gebaseerd op pure timing. Hij beweegt op een manier die doet denken aan natuurkundige formules, efficiënt en dodelijk.

Freek van Zijl(Schalkwijk)

Freek was zaterdag dé man van de wedstrijd. Twee goals, maar het hadden er makkelijk vijf kunnen zijn als het een beetje had meegezeten. Hij speelde als een beresterke spits die overal opdook en voor de verdedigers van Voorwaarts een echte plaag was. Ze hadden werkelijk alles nodig om hem af te stoppen en zelfs dat lukte maar half. Freek liep erbij alsof het zijn eigen podium was, en de show was van hem. Als hij deze vorm vasthoudt, kunnen toekomstige tegenstanders maar beter alvast een avondje extra slapen.

Stefan Uijen(SV Olympia’25)

Deze jonge Olympiaan bewijst wekelijks dat hij uit het juiste hout gesneden is. Liefkozend wordt hij door zijn ploeggenoten “Rooië” genoemd. Voorin valt hij op door zijn nietsontziende ijver, zijn enorme doorzettingsvermogen en zijn onnavolgbare acties zelfs op momenten dat hij minder in de wedstrijd zit. Hij beschikt over het zogeheten clutch-gen: onder hoge druk belangrijk kunnen zijn voor je ploeg, juist in de dying minutes. De afgelopen weken zat het geluk niet altijd aan zijn zijde, maar tegen Eemnes pakte hij opnieuw een hoofdrol door de 1-2 te maken en de assist te leveren op de 1-3.

Dit was het weer, wat en team en vooral wat een stootkracht! Droom jij ook wel eens van een sterrenteam? Nou de uitdaging is helder, gas er op en niet zeuren!

Tot volgende week.