Column: Rib's kijk op voetbal zaken

Vorige week kreeg ik van William de volgende vragen om mee te nemen in mijn column.

Rib, hoe belangrijk is het netwerk van een trainer bij een club uit de lagere klasse in het amateurvoetbal?

Heel toevallig deed Peter Visee zaterdag in zijn column de volgende uitspraak; “lever je als vereniging nooit uit aan het netwerk van een trainer” gebaseerd op zijn bevindingen onlangs bij KVVA.

Dus genoeg voer om mee aan de slag te gaan maar eerst goed om te benadrukken wat een column is! Want voordat ik het weet zit Rip op de Wip en kan ik mijn aangeboden droomreis naar Thailand vergeten!

Een column moet je eigenlijk behandelen zoals een bitterbal uit de frituurpan: niet te gretig happen, je brandt je mond. Eerst even blazen, dan rustig proeven.

Want ik ben geen nieuwslezer en wil geen betweter zijn die feiten opsomt. Ik ben iemand die zijn mening inpakt in een sausje van overdrijving, ironie, soms pure flauwekul of eigen ervaring. Het is de kunst om te raden: zit er een serieuze kern in, of is dit gewoon om ons te laten gniffelen?

Neem het dus niet té serieus. Maar ook weer niet té luchtig. Eigenlijk precies zoals bij schoonmoeders: je luistert, je knikt, en je denkt stiekem je eigen ding.

Het netwerk van een trainer in het amateurvoetbal kan in de lagere klassen in mijn ogen het verschil maken tussen een ploeg die elk jaar vecht tegen degradatie, en een ploeg die structureel kan meedoen in de middenmoot of bovenkant.

Mijn maat Charel Roest zei altijd “van niets iets maken”!

Ik denk dat het netwerk van een trainer bij clubs in de lagere amateurklassen vaak belangrijker is dan mensen denken.

Waarom?

Neem bijvoorbeeld de clubs die slechts 2 à 3 seniorenteams hebben en geen jeugdteams. Vaak is het zo dat alleen het 1e een selectieteam is, de overige seniorenteams zijn vriendenteams.

Wanneer er dan spelers uit het 1ste team lager willen gaan voetballen, helemaal gaan stoppen of elders gaan voetballen kan het netwerk van een trainer goed van pas komen.

Hoe doe je zoiets en hoe ga je dat als trainer organiseren? En hoe voorkom je de uitspraak van Peter Visee “lever je als vereniging nooit uit aan het netwerk van een trainer”!

Op de eerste plaats ga je rond de maand december in de groep een rondje maken met de vraag wat zij het nieuwe seizoen van plan zijn te gaan doen. Natuurlijk is deze peiling nooit 100% waterdicht want een speler trekt altijd zijn eigen plan.

Vervolgens maak je een werkgroep waarin de leider zit, een bestuurslid en 5 spelers waarvan je 100% zeker weet dat ze het nieuwe seizoen ook van de partij zullen zijn. Een belangrijke voorwaarde is dat ze enthousiast, mondig zijn en graag mee willen helpen/denken om de selectie op peil te houden binnen hun eigen netwerk.

Als trainer bewaak je het proces en zorgt ervoor dat de vaart erin blijft zitten. Hiermee voorkom en bewaak je dat het een één mans actie gaat worden van een trainer!

Gaat de trainer weg dan kan je gewoon voortborduren op deze module en wijze om de selectie op peil te kunnen houden. Niet vanuit 1 invalshoek maar vanuit de staf, bestuur en spelers, die allen zijn vertegenwoordigd. Gaat de trainer weg aan het einde van het seizoen dan kan de nieuwe trainer gewoon aanschuiven binnen dit overleg.

Belangrijk hierbij is dus dat het bestuur, staf maar ook de spelers een actieve rol hierin spelen. Het komt te vaak nog voor bij clubs dat ze alles bij de trainer neer leggen wat een gevaarlijke situatie is maar wel makkelijk voor ze.

Het netwerk van een trainer is zeker belangrijk bij het werven van stafleden indien die er nog niet zijn bij zijn nieuwe club. Zo heb ik jarenlang met een vaste groep stafleden gewerkt. Zeker bij kleinere clubs waar vrijwilligers schaars zijn, is dit goud waard.

Door het netwerk van een trainer kan hij vaker en eerder interessante oefenwedstrijden organiseren tegen clubs van hoger of gelijk niveau. Als voetballer bij SEC hadden wij de ex prof Hans Ooft als trainer die tevens docent was bij de KNVB en speelde wij tegen AJAX, Feijenoord, Dortmund, Japen en Dubai, schitterend, dat vergeet je als speler nooit.

Een trainer met een groot netwerk en die bekend is in de regio heeft vaak sneller draagvlak bij spelers, bestuur, supporters maar ook sponsoren. Zijn naam kan zorgen voor meer respect en motivatie.

Natuurlijk kunnen er ook nadelen zijn maar dat is sterk afhankelijk op welke manier een trainer vertrekt. Clubs moeten daarom ook kijken naar binding met de vereniging en de spelers, zij moeten zorgen dat er geen verloop is na vertrek van de trainer. Het komt voor dat bestuursleden, stafleden of spelers niets doen en passief alles op een afstand gadeslaan. Ja, hoe makkelijk is het dan niet om te wijzen naar de vertrekkende trainer!

Tip van Rib: Een selectie die te afhankelijk is van het netwerk van de trainer, kan na diens vertrek zomaar weer uit elkaar vallen. Daarom is het zaak dat club, staf en spelers samenbouwen aan binding met de vereniging zelf. En begin daar niet mee aan het einde van het seizoen maar direct bij aanvang van een nieuw seizoen.

Voorkom dat nieuwe spelers zich soms meer verbonden voelen met de trainer dan met de vereniging.

Een netwerk kan snel resultaat geven, maar het is niet altijd duurzaam voor de lange termijn, dus investeer in de lange termijn en kom als bestuur met een stappenplan.

Samengevat: een goed netwerk is een enorme kracht, zolang de club er slim mee omgaat en tegelijkertijd investeert in eigen plan/visie jeugd en binding met de vereniging.

En ik sluit af met de waardering uit te spreken naar mijn collega trainer Appie Chaiat en zijn spelers die KVVA voorbeeldig op de kaart hebben gezet een aantal jaren met mooi voetbal en uitstraling.

Aan de trouwe clubmensen van KVVA hoop ik dat KVVA volgend seizoen weer met een 1e selectie standaardteam aan de competitie gaat deelnemen en adviseer ik om nu al aan om hiervoor aan de tafel te gaan zitten en gebruik te maken van het netwerken!

Rib