10e Marks facilitaire dienstverlening sterrenteam

Sterrenteam 10, De dag van de papieren Sterrenregen

Het was een zondagavond waarop het universum even knipperde. Niet omdat er spelers binnenkwamen, maar omdat op het VMN-bondsbureau ineens veertien sterren waren gearriveerd. Niet letterlijk, niemand zweefde binnen in zilverkleurige pakken, maar op papier. Glanzende, fonkelende sterrenrapporten, keurig uitgeschreven door de veertien waarnemers die wél in levende lijve binnenstapten.

Met dampende bekers koffie en vellen papier die bijna begonnen te gloeien van het enthousiasme, namen de waarnemers plaats aan de lange tafel. En daar gebeurde iets bijzonders. Elk rapport dat werd opengeslagen, verspreidde een soort mini-lichtbundel. Althans… zo leek het. Misschien waren het gewoon reflecties van de TL-balken, maar iedereen wist, deze sterren werden die avond figuurlijk de hemel in geprezen.

Want als je veertien rapporten hebt vol superlatieven, lofzangen en creatieve metaforen, dan heb je geen spelers nodig om een sterrenelftal te voelen. De sterren waren er. Niet in vlees en bloed, maar ze sprongen bijna uit de letters, alsof ze elk moment hun eigen warming-up op het papier zouden beginnen.

Er werd gelezen. Er werd geknikt. Af en toe werd er voorzichtig gegrinnikt om een bijzonder fraai geformuleerde observatie. En soms zuchtte iemand even diep niet uit frustratie, maar omdat hij probeerde te bevatten wat voor talentvol sterrenstelsel zich hier voor hem ontvouwde.

Na rangschikken, schuiven, vergelijken, twijfelen, opnieuw lezen, nog eens twijfelen en toch weer schuiven (“Zet die hier eens. Nee toch niet. Wacht… jawel.”), was het moment daar. De uittredende bondscoach mocht zijn allerlaatste opstelling samenstellen uit dit papieren firmament.

Veertien sterren. Elf plaatsen. En drie op de sterrenbank waar je volgens de bondscoach niet zit, maar voorverwarmt, net als een supernova in wording. Het had niets te maken met beter of slechter. Het was nattevingerwerk, intuïtie, gevoel… en heel soms simpelweg wie het mooiste handschrift had.

Toen de opstelling eindelijk op tafel lag, stond daar geen elftal.

Nee. Daar stond een sterrenschilderij.

Een selectie die zo glansde dat het leek alsof het papier zelf een dimstand nodig had. Een elftal waar je als trainer alleen maar zachtjes “amen” bij kunt fluisteren. En achter hen drie reserve-sterren die al begonnen te stralen zodra hun naam op de bank werd neergepend. Veertien sterren, veertien verhalen, veertien lichtpuntjes. Samen vormden ze een elftal dat zelfs op papier het maaiveld ontstijgt en dat zegt heel wat, want papier is doorgaans behoorlijk vlak.

We gaan beginnen;

Op doel:

Damian Helsdingen (SV Austerlitz)

Damian toonde zich dit weekend opnieuw een keeper van echte klasse. Hij straalde vanaf het eerste fluitsignaal enorme energie uit en gaf zijn verdediging constant vertrouwen. Op de lijn was hij onpasseerbaar, met reflexen die meerdere zekere doelpunten voorkwamen. Daarnaast heerste hij in de lucht bij iedere voorzet, wat de opponent nerveus maakte om überhaupt de bal in de zestien te brengen. Een optreden uit het boekje.

Achterhoede: Om nog meer opbouw van achteruit te verzorgen hebben we een middenvelder naar de achterste lijn geschoven die tevens moeiteloos kan doorschuiven richting middenveld en met zijn drie kompanen om hem heen is dit een geweldige verdediging.

v.r.n.l.

Gijs Eijkman (DOSC)

Gijs was één en al dreiging en misschien wel de meest opvallende verdediger van het hele weekend. Hij was betrokken bij alle vier de doelpunten van zijn ploeg: twee strakke assists, een geweldige afstandsgoal met zijn linker, terwijl hij stijf rechts is, én de pre-assist bij het vierde doelpunt. Zijn directe tegenstanders konden hem nauwelijks bijbenen en grepen herhaaldelijk naar gele kaarten om hem af te stoppen. Gijs was simpelweg niet te houden.

Lars Kasius (TOV)

Lars speelde een wedstrijd waarin volwassenheid centraal stond. Iedere keuze die hij maakte,  met én zonder bal, was de juiste. Wanneer hij kon vertragen bracht hij rust, en wanneer het spel versneld moest worden, was hij daar om het initiatief te nemen. Zijn positionering was voorbeeldig en vormde een solide basis voor de rest van het elftal. Een stille leider die zijn waarde op alle vlakken bewees.

Kevin Jupijn (FC De Bilt)

Kevin heerste op het middenveld als een veldheer. Hij veroverde talloze ballen en zorgde vervolgens steevast voor rust en overzicht. Bij elke balwinst wist hij de juiste oplossing te vinden, waardoor De Bilt steeds beter tot voetballen kwam. Zijn spelintelligentie en balans maakten hem de motor van het team. Een complete middenvelder die de controle nooit verloor.

Seth Haast (CDW)

Bij Seth spat het talent er vanaf. Hij straalde kracht uit in de duels, won nagenoeg alles in de lucht en beschikt over een uitstekende trap, waardoor hij het spel goed kan verleggen. Dat hij een echte CDW’er is, maakt zijn ontwikkeling nog mooier. Ondanks dat hij hier en daar nog een foutje maakt, laat hij wekelijks zien dat hij een speler is die heel ver kan komen en deze week bewees hij dat opnieuw.

Middenveld:

Creatief, loopvermogen, gif, slim en vooral alle drie goed kunnen voetballen. Een middenveld die elkaar goed aanvult.

v.r.n.l.

Niels van Eindt (OSM ’75)

Niels, die normaal op 8 of 10 speelt, moest lang wachten op zijn kans in de basis. Maar toen die eindelijk kwam, greep hij hem met beide handen. Zijn spel was doordrenkt van finesse, rust en overzicht. Hij liet zien hoe waardevol hij kan zijn met zijn voetballende kwaliteiten en gaf het middenveld van OSM onmiddellijk meer diepgang en creativiteit. Een absolute meerwaarde voor zijn team.

Robin Kuijer (IJFC)

In de met 4-0 overtuigend gewonnen wedstrijd van IJFC tegen Everstein was middenvelder Robin Kuijer de absolute uitblinker aan de kant van IJFC.  Enerzijds slim strooiend met slimme passes maar anderzijds ook gedurende bijna de hele wedstrijd slim aan biedend maar zeker ook fel in de duels, die vrijwel allemaal door hem gewonnen werden. In de 4 maanden dat de 25 jarige Robin Kuijer nu actief in bij IJFC  is hij uitgegroeid tot een onbetwiste basisspeler in de ploeg van trainer Jesper Stoop. Na een paar jaar aarzelen besloot Robin uiteindelijk toch de keuze te maken om van Brederodes de overstap te maken naar het IJsselsteinse IJFC. Een keuze die zeker door vaste supporters papa Dennis maar even zo goed door opa Gijs volledig werden toegejuicht. Maar ook een keuze waar behalve hij zelf maar ook IJFC blij mee is. Nadat hij eerst ochtends nog een jeugdwedstrijd floot middags uitblinkend in de wedstrijd van IJFC 1.Kroon op zijn meer dan voortreffelijke wedstrijd zette links poot Robin al in de 12e minuut toen hij  vanaf zo'n 45 meter met een geweldige volley de keeper van Everstein volstrekt kansloos liet. Een werelddoelpunt die hij misschien dan wel niet vaak zal maken maar wel zeker heel bewust geschoten. Kortom een superwedstrijd van Robin Kuijer waar IJFC de komende wedstrijden nog een hoop plezier van zal beleven.

Jesse van ’t Land (BFC)

Jesse speelde een wedstrijd om trots op te zijn. Hij won elk duel op het middenveld, zette Putten vanaf minuut één onder druk en was daarnaast ook nog productief door zelf te scoren. Zijn onvermoeibare spel en fysieke kracht zorgden ervoor dat Putten nooit ritme kon vinden. Een speler die het team liet draaien.

Voorhoede:

Een klein beetje geschoven waarbij wij een valse spits hebben opgesteld, van huis uit meer een speler die vanaf het middenveld in het strafschopgebied opduikt. En die rol kan en mag hij ook in dit sterrenteam vervullen.

v.r.n.l.

Ozan Ertana (DVSU)

Ozan was simpelweg onstuitbaar. Met drie doelpunten en een assist was hij direct verantwoordelijk voor bijna alles wat DVSU aan aanvallende productie bracht. Zijn dribbels, loopacties en afronding waren van hoog niveau. Een man die het verschil maakte en zijn stempel op de hele wedstrijd drukte.

Stephan Campbell (AH’78)

Op 37-jarige leeftijd laat Stephan nog steeds zien dat leeftijd slechts een getal is. Als tijdelijke aanvoerder én motor van het middenveld speelde hij een geweldige partij. Hij liep eindeloos, won nagenoeg elk duel en toonde zijn klasse met een prachtig doelpunt. Zijn werkethiek, leiderschap en passie waren bepalend, een voorbeeld voor de hele ploeg.

Christiaan Wildeman (FC Driebergen)

Christiaan had een droom dag voor elke aanvaller, een hattrick. Met zijn snelheid, dreiging en directe spel hield hij de defensie continu bezig. Zijn goals waren stuk voor stuk overtuigend en gaven Driebergen de power die nodig was om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Een buitenspeler in bloedvorm.

Sterrenbank:

Zoals in de intro gezegd, het zijn geen bankzitters, het zijn spelers die alleen even iets langer warmlopen om in te vallen. Drie spelers die afgelopen zaterdag hun meerwaarde binnen hun ploeg lieten zien en straks ook aan het grote publiek in de 2^e helft.

Marwan Salawa (Vriendenschaar)

In een wedstrijd waarin het team als geheel de doorslag gaf, sprong Marwan eruit door zijn constante stabiliteit en belangrijk optreden op het middenveld. Zijn positioneel sterke spel en overzicht gaven Vriendenschaar de controle die nodig was. Hij werd terecht Man of the Match, maar zijn prestaties stonden symbool voor de collectieve kracht van het team.

Dalai Rudel (Rivierwijkers)

Dalai liet zien hoe belangrijk mentale weerbaarheid in voetbal kan zijn. Na een ongelukkige eigen goal had hij kunnen wegzakken, maar hij deed juist het tegenovergestelde. Hij rechtte zijn rug en speelde daarna misschien wel zijn beste wedstrijd van het seizoen. Hij won cruciale duels, gaf zijn team energie en stond symbool voor de vechtlust waarmee Rivierwijkers de wedstrijd naar zich toe trok.

Joep van Esseveld(Saestum)

Na een afwezigheid van bijna vier maanden vanwege een vervelende knieblessure, kreeg Joep in de warming-up te horen dat hij toch moest starten. Alsof hij nooit weg was geweest stond hij achterin als een beest te spelen. Won elk duel, zowel over de grond als door de lucht. Daarnaast stond hij als vanouds weer te coachen en was daardoor de grote motivator voor de overwinning van Saestum op koploper Quick. Hij zou proberen een helftje te spelen, maar heeft de hele wedstrijd uitgespeeld. Wij zijn super trots dat Joep weer terug is!

Het wordt nu dringen geblazen, nog 1 sterrenteam van het jaar komt er aan. De allerlaatste van 2025. Dan sluiten we het jaar af qua sterrenteams. De eerste de beste verschijnt dan weer in 2026! Dus haal nog eenmaal alles uit je voetballijf en wie weet sluit jij het jaar af als voetbalster!

Tot volgende week